Het is vandaag alweer mijn derde dag in Hongarije, waar ik de International Council on Archives vertegenwoordig bij de viering van het 25 jarig bestaan van de Hongaarse vereniging van archivarissen. Zondag ben ik allervriendelijkst ontvangen door Gabriella Trostovsky, de adjunct-directeur van het Nationaal Archief. Ze leidde mij rond door het prachtige, majestueuze gebouw van haar Archief in Boedapest. In de hal en het trappenhuis wordt de Hongaarse geschiedenis verbeeld en ook andere ruimten ademen een bijzondere sfeer. Hoe mooi ook, het gebouw heeft veel beperkingen. De leeszaal is te klein, zodat regelmatig bezoekers moeten worden weggestuurd. Ook de expositieruimte laate wensen over. De depots zijn niet geklimatiseerd en een aantal werkruimten ligt aan de zonzijde, waar 's zomers eigenlijk niet kan worden gewerkt.
Aan het Hongaarse congres nemen uiteraard Hongaren deel, maar ook archivarissen uit andere Midden- en Oosteuropese landen zijn er te vinden (Polen, Slovaken, Roemenen, Serven, Oekraïeners, Bosniërs, Slovenen en Oostenrijkers). Daaronder zijn ook archivarissen die behoren tot de Hongaarse minderheden in een aantal van die landen. Dat leidt tot onverwachte, boeiende gesprekken over hoe je identiteit te bewaren, over de Groot-Hongaarse gedachte, over de rol van mnderheden binnen de EU.
Bij de Hongaarse collega's heb ik geïnformeerd naar de kwestie van de archieven van de geheime dienst die vernietigd dreigen te worden. Zij vertelden mij dat de dreiging is afgewend. Er heeft overleg plaats gevonden met de regering en de geheime dienst. Daarbij bleek dat de geheime dienst zelf een tegenstander is van vernietiging. In ieder geval is het wachten nu op een wetsvoorstel dit najaar, dat allereerst aan de archiefvereniging zal worden voorgelegd. Verdere buitenlandse actie is wat hun betreft nu niet nodig en ook niet wenselijk.
Vandaag heb ik deelgenomen aan een internationaal forum en het nodige gehoord over de problemen waar onze Oosteuropese collega's mee kampen. Allerbelangrijkst is de economische crisis die tot dramatische daling van budgetten leidt. Het stadsarchief van Budapest moet bijvoorbeeld een zesde deel van de formatie ontslaan. In Slowakije zal er voorlopig geen denken zijn aan een e-depot, simpelweg omdat er geen geld is. Ook is wel heel duidelijk dat lobbyen geen optie is voor onze collega's daar: het aanspreken van politici om zo onheil voor de archieven af te wenden, wordt door de overheden volstrekt niet gewaardeerd. En dat zijn wel de werkgevers.... Ik prijs me dan heel gelukkig met de ruimte die er in Nederland is om voor onze sector op te komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten