maandag 28 februari 2011

Geboorteplaats

Net terug van een weekje skiën pak ik de blogdraad weer op!
Dit weekend was in het nieuws dat ouders het onterecht vinden als op de geboorteakte van hun kind een andere plaats prijkt dan de plek waar zij zelf al vele jaren wonen en aan verknocht zijn. Ik geef toe dat mijn zoon heel tevreden is met zijn geboorte in een Haags ziekenhuis, daarmee kwam Den Haag, de plek waar hij ook zijn eerste levensjaar door bracht, in zijn paspoort. Dat past helemaal bij zijn gevoel Hagenaar te zijn. Maar als we destijds in een ziekenhuis in de regio terecht waren gekomen, dan was hij toch echt een Hagenaar geweest geboren in Voorburg of Leidschendam. Ik vind het te ver gaan om de ouders zelf te laten kiezen wat de geboorteplaats van hun kind moet zijn. Waar je ook geboren wordt, van die plek hangt toch niet af of je je een Arnhemmer voelt, Utrechter of Amsterdammer! Laten we er voor waken om werkelijkheid en wenselijkheid door elkaar te gooien. Het einde is immers zoek.
Hoewel: ik heb iets met  Parijs, zou aardig staan in mijn paspoort...
En... misschien een nieuwe tak van sport voor genealogen: hoe kom ik er nu achter waar iemand ècht het levenslicht zag...

zondag 13 februari 2011

Afrikaanse en Latijnsamerikaanse archieven

Het IISG heeft een regiokantoor geopend in Addis Abeba met de bedoeling om archieven van Afrikaanse oppositiegroepen en andere sociale bewegingen te behouden. Uit de krant maakte ik op dat de bronnen die het IISG zo wil verwerven, naar Amsterdam zouden worden overgebracht, maar daarvan is gelukkig geen sprake. Ontsluiten en beschikbaar stellen gaan in Addis Abeba gebeuren. Ook in Latijns-Amerika komt zo'n regiokantoor. In Mexico maakte ik een paar jaar geleden iets heel anders mee. Noordamerikaanse universiteiten met onderzoeksinstituten op het gebied van de mensenrechten gingen langs in o.m. Mexico Ciudad om archieven te verwerven die op hun onderwerp betrekking hadden. Zo verdwenen en verdwijnen archieven van het continent en verliezen mensen de greep op de bronnen van hun eigen geschiedenis. Het Afrikaanse initiatief van het IISG zit zo gelukkig niet in elkaar, de verzamelde bronnen zullen op het eigen continent worden bewaard. Ook dan zou het heel mooi zijn als ooit, op de lange termijn, de archieven terugkeren naar de landen waar ze eigenlijk thuis horen. Maar voorlopig is veilig stellen het belangrijkste en dus juich ik de komst van de IISG regiokantoren toe.

vrijdag 11 februari 2011

Archieven en studenten

Vanmiddag nam ik met collega Peter Wouters deel aan een "Geschiedenisbeurs" georganiseerd door de Radboud Universiteit in Nijmegen. De beurs gaf erfgoedinstellingen de gelegenheid in contact te komen met studenten en docenten. Het was een nuttige bijeenkomst, die hopelijk leidt tot de komst van studenten naar het Gelders Archief voor onderzoek en stage. De laatste jaren waren er weinig contacten tussen de Radboud en het Archief, dat is nu gelukkig aan het veranderen. Lastig is wel dat kennis van het oud schrift niet meer tot de standaardbagage van geschiedenisstudenten behoort. Dat betekent dat veel van onze prachtige schatten voor hen ontoegankelijk zijn. Natuurlijk kunnen wij daar een rol in spelen, maar het moet niet zo zijn dat wat de universiteiten laten liggen door ons wordt opgelost. Het geven van paleografie zou op zijn minst een samenwerkingsproject moeten zijn. Maar goed, de contacten zijn in ieder geval vandaag verstevigd. Nu de daadwerkelijke komst van studenten nog, dan ben ik echt tevreden!

donderdag 10 februari 2011

Klantvriendelijkheid

De medewerkers van het Gelders Archief doen er werkelijk alles aan om bezoekers in de studiezaal, maar ook virtueel, van dienst te zijn. Daarbij stuiten ze op grenzen. Die grenzen worden bij ons vaak gevormd door het ontbreken van een toegang op een archief. Ons publiek wil gewoon bij alle informatie kunnen, maar als archieven niet bewerkt zijn en een omvang hebben van méér dan 1 meter, dan is het gewoon ondoenlijk om voor bezoekers in bergen papier te gaan zoeken naar naalden in hooibergen. Bovendien: steeds opnieuw moeite doen voor een individuele bezoeker leidt uiteindelijk tot vertraging bij archiefbewerkingsprojecten en indirect tot nadeel voor anderen.
Ook kunnen we bezoekers niet zelf in ongeordend archief laten spitten. Mogelijk toch bestaande ordening wordt zo verstoord, de materiële staat is mogelijk slecht, maar daarvan weten we nog niets, en ook is het dan tamelijk eenvoudig om stukken te vervreemden: we zullen nooit weten wat is meegenomen.
Heel vervelend als klanten bij zulke situaties gaan klagen en archiefmedewerkers van ambtelijke starheid betichten... Als oplossing kan misschien dienen het aan een bezoeker aanbieden van een onbewerkt archief met de afspraak dat de bezoeker dit archief van een plaatsingslijst voorziet alvorens er zelf gebruik van te maken. Vervolgens is er dan een vorm van toegang, ook voor bezoekers na hem of haar.

woensdag 9 februari 2011

Manifest Cultuur Netwerk Arnhem

Vanmiddag heeft het net opgerichte Cultuur Netwerk Arnhem zijn Manifest, "Kunst en Cultuur is Meer" aangeboden aan wethouder Michiel van Wessem van Cultuur. Mooi initaitef, en nuttig om als Gelders Archief bij dit netwerk aangesloten te zijn. Ik heb dit eigenlijk de afgelopen jaren gemist. Er waren in de stad hooguit wat losse verbanden in de erfgoedsector, maar de hele breedte van de cultuur trof elkaar nauwelijks.
Als deelnemer in het Arnhemse netwerk praten we mee over het belang van cultuur voor de stad en proberen we gezamenlijk invloed uit te oefenen op de politiek. Het gaat daarbij om kunst, cultuur en erfgoed als geheel, niet om de individuele belangen van instellingen. Nu gaat het nog om de bezuinigingsproblematiek, maar straks hoop ik dat de contacten ook leiden tot interessante en onvermoede cross-overs tussen onze instelling en andere. Zie ook: Manifest Cultuur Netwerk Arnhem

maandag 7 februari 2011

Ervaringen

Met de mogelijkheden van Google heb ik twee jaren geleden voor het eerst kennis gemaakt toen we binnen het KVAN bestuur samen aan documenten wilden werken. Later kwam daar het up- en downloaden van foto's bij.
Facebook gebruik ik inmiddels anderhalf jaar. Mijn kinderen waren daar al langer actief en het bleek dat door op facebook actief te zijn, ik veel beter op de hoogte raakte van hun reilen en zeilen. Inmiddels vind ik het ook een prima medium om interessante informatie, trailers van films en muziek op youtube te delen.
Als ik boeken online aanschaf, dan maak ik al gebruik van de mogelijkheid om commentaar te plaatsen.
Op discussiefora ben ik incidenteel actief. Maar ik vind het heel lastig om in alle drukte van vergaderen enz. tijd te vinden om daar een regelmatige inbreng te geven. Van de andere kant: ik ben over het algemeen voor half acht op kantoor en raadpleeg dan mijn email. Ik moet me maar gewoon eigen gaan maken om dan ook naar fora te gaan. Ook een goed moment trouwens voor twitteren en bloggen!

Vandaag begonnen!

Vanmorgen bij het Gelders Archief begonnen met 23 archiefdingen. Dat betekent nieuwe dingen doen, oude dingen in een nieuw jasje oppakken en in de context van 23 archiefdingen doorgaan met bijvoorbeeld actief zijn op facebook zoals ik al geruime tijd doe. Ik ben allang gewend aan het verzenden van soms uitgebreide berichten naar collega's in binnen- en buitenland, maar dan is de keuze heel duidelijk. Het bericht is bedoeld voor de mensen aan wie ik het stuur. Met een blog is dat toch iets anders, de kring van lezers zal groter zijn/worden. Al in een ver verleden, jaren negentig, schreef ik columns, maar die teksten herlas je een aantal malen voor je publiceerde. Dat kan met een blog natuurlijk ook, maar dit medium heeft toch iets in zich van snel, actueel, vlot reageren. Toch vind ik dat ik als directeur van het Gelders Archief met wel overwogen meningen en visies moet komen. Strategie en diplomatie zijn in  het werk sleutelwoorden. En soms moet je helemaal niet virtueel gaan... Denk maar aan wikileaks!