Vanmorgen voor de KVAN samen met BRAIN in Den Haag aan tafel gezeten met Nationaal Archief/OCW voor een overleg over de invulling van de innovatieagenda die dit najaar opgesteld wordt en waarvoor staatsecretaris Halbe Zijlstra 9 mln. euro beschikbaar heeft gesteld.
Tijdens dit overleg stond al snel de vraag centraal, wat de belangrijkste uitdaging is voor de sector, met andere woorden, waar moet de focus op liggen? Voor mij is dat heel duidelijk. Al eerder, tijdens de KVAN-dagen, wees ik er op dat de hele sector al jaren spreekt over digitale archivering en e-depot, maar dat we daar in overgrote meerderheid nog niet mee werken. Toch is actieve deelname aan die ontwikkeling de enorme kans die er voor onze professie en de instellingen waar we werken ligt, als we die tenminste grijpen. Conclusie van ons overleg was dat dit inderdaad de focus moet zijn. Een verdere verschuiving dus van onze aandacht van erfgoed naar (digitale) informatie. Wil de archivaris van de toekomst een rol van betekenis spelen, dan moet het roer om. Dat is in het belang van democratie en transparantie. Maar daar zijn sterke archiefinstellingen voor nodig, een deskundige beroepsgroep en bestuurlijk committment. Een nieuwe focus wil overigens niet zeggen, dat we onze erfgoedrol moeten veronachtzamen, wèl dat in het huidge tijdsgewricht onze kans bij uitstek ligt in het aanbieden van informatie, wat trouwens uitstekend aansluit bij het dagelijks groeiende virtuele aanbod van de Nederlandse archieven. Ik moet in dit verband direct denken aan het voorbeeld van onze Stockholmse collega's, daar is in principe de gemeentearchivaris verantwoordelijk voor alle gemeentelijke informatie en heeft hij een rol gekregen die voorheen ondenkbaar was. Ook al staat dit Zweede e-depot nog in de kinderschoenen, ik vind het een na te streven ideaal.
De innovatieagenda moet de focus op onze nieuwe rol faciliteren. Concreet wordt niet aan landelijke projecten gedacht, maar aan brandpunten van vernieuwing in het land die met innovatiegelden gesteund kunnen worden en die ontwikkelingen elders kunnen bevorderen.
Dit najaar wordt verder overlegd tussen veld en ministerie. Bedoeling is om begin volgend jaar tot een conventant te komen waar Rijk, IPO, VNG, BRAIN en KVAN zich aan committeren. Daarbij wil ik voor de KVAN primair inzetten op opleiding, permanente educatie en het beroepsregister.
Fred, ik denk dat je met het gedeelte:
BeantwoordenVerwijderen"Een verdere verschuiving dus van onze aandacht van erfgoed naar (digitale) informatie. Wil de archivaris van de toekomst een rol van betekenis spelen, dan moet het roer om. Dat is in het belang van democratie en transparantie. Maar daar zijn sterke archiefinstellingen voor nodig, een deskundige beroepsgroep en bestuurlijk committment."
de spreekwoordelijke spijker op de kop slaat! Tja we blijven zoeken naar de balans tussen de erfgoed en de democratische functie die we hebben als archivarisen en archiefdiensten.
Leuk dat je een vergelijking maakt met de Zweedse situatie. Ik zie daar ook dat, tenminste op gemeentelijk niveau er meer betrokkenheid is vanuit de volksvertegenwoordiging. Ze dienen zelf te voorzien in een zogenaamde gemeentelijke archiefautoriteit en dat is dan weer lokaal verschillend ingevuld. De ene ziet er een taak voor het gemeentearchief en de ander benoemd een raadscommissie.
Maar ik vind zulke internationale vergelijkingen erg interessant omdat we vaak alleen in de Nederlandse context blijven steken. Zweden is wat dat betreft een voorbeeld voor hoe openbaarheid is geregeld en dat daarbij ook nog samenhang is met de archiefwetgeving.