Vandaag onze derde vergaderdag met de Section on Professional Associations van de ICA. De laatste voorbereidingen zijn nu getroffen voor een internationaal congres dat SPA organiseert met de Brits-Ierse vereniging van archivarissen ARA in Edinburgh op het einde van de zomer. Programma ziet er goed uit, met sprekers die onze wereldwijde achterban representeren. Verder is de Universal Declaration on Archives aan de orde geweest. Die is voorgelegd aan UNESCO en zal daar waarschijnlijk in de herfst formeel worden aangenomen. Tijdens deze vergaderdagen realiseer ik me regelmatig hoe lastig het is dat we nu eenmaal niet allemaal dezelfde taal spreken, met als gevolg dat teksten nogal eens verkeerd worden geïnterpreteerd!
Gisteravond een boeiend bezoek gebracht aan Zikhron Ja'akov, beneden Haifa. Dit staat bekend als een van de eerste Joodse nederzettingen van de negentiende eeuw. Het museum in die stad vertelt op een eenvoudige maar boeiende wijze de immigratie van de Joden naar deze plaats. Museum en gemeentearchief werken nauw samen om de namen van de immigranten te achterhalen en deze mensen waar mogelijk met foto's een gezicht te geven. Jammer voor de vrouwen, maar op de meeste oude foto's is destijds alleen de naam van de man genoteerd met de toevoeging "met zijn vrouw". Omdat de registratie in die tijd onvolledig is, zijn sommige echtgenotes dus alleen als geportretteerde bekend!
Onder de lunch zijn we ontvangen in het gemeentearchief van Haifa. Dat steekt wel heel triest af bij de Nederlandse archieven. Kantoor en studiezaal zijn in een slecht onderhouden gebouw ondergebracht, met een plat dak, dat tot onwerkbare temperaturen kan leiden. Op enige afstand staat het depot, zonder klimaat en met een deur die direct toegang geeft tot de buitenlucht. Voor het bestrijden van brand is een sprinklerinstallatie aangelegd die door een medewerker zelf moet worden ingeschakeld. Ik heb maar niet verteld dat we in Arnhem voor miljoenen een nieuw pand gaan bouwen...
De werkdag heb ik beëindigd met gemengde gevoelens, na het bericht over de bomaanslag in Jeruzalem. Onze Israëlische collega was ontdaan, na drie tot vier jaar nu opnieuw een aanslag, dat is echt iets anders dan de beschietingen vanuit de Gazastrook. Morgen gaan we naar de plek van het onheil, Jeruzalem, voor een bezoek aan het stadsarchief. Onwerkelijk gevoel, straks rond te wandelen in een opnieuw onveilige stad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten