Vandaag en gisteren deelgenomen aan een tweedaagse conferentie van de branchevereniging van Archiefdiensten BRAIN. Uit de beraadslagingen blijkt zonneklaar dat we willen samenwerken en dat we openstaan voor schaalvergroting. De urgentie daartoe voelen we goed. Al heel lang weten we allemaal dat met name het e-depot er niet komt als we de handen niet ineen slaan. Lastig is alleen hoe je die schaalvergroting goed organiseert. We hebben in het archiefveld te maken met vier overheidslagen: Rijk, provincie, gemeente en waterschap. Krijg die maar eens allemaal op één lijn. Bovendien kun je nog heftig discussiëren over de kwestie of alle archivistische functies wel binnen één dienst moeten blijven en of je als archivaris toe wilt naar verantwoordelijkheid voor het hele records continuum of dat je je terugtrekt op onze erfgoedfunctie.
Tijdens deze dagen hield Erno de Groot, algemeen directeur van Bibliotheken Eemland, een indrukwekkend pleidooi voor schaalvergroting. Hij heeft daarmee in het Utrechtse uitstekende ervaringen opgedaan. Verschil met onze sector is alleen, dat dáár bestuurlijke druk werd uitgeoefend (schaalvergroting of voortaan geen subsidie meer) en er bovendien enorme potten innovatiegeld beschikbaar waren. Dan komt er iets tot stand!!
Maar er is op korte termijn zeker al het een en ander mogelijk. Dan denk ik aan het realiseren van kopersmacht richting aanbieders van archiefapplicaties en al wat daar bij hoort, maar ook aan collectieve promotie. Er wordt door BRAIN een prachtige merknaam voorgesteld: DNA, De Nederlandse Archieven. Daar wil ik mij met het Gelders Archief graag achter scharen. Niet zozeer om daarmee onze eigen instelling te promoten, maar wèl om de content die we te bieden hebben en de waarden waar we voor staan beter over het voetlicht te brengen.
Volgens mij is er op korte termijn veel meer mogelijk, door samenwerking veel meer en beter te faciliteren. Bijvoorbeeld door alle medewerkers - a la Google - een dag per week of per twee weken te laten besteden aan samen met medewerkers van andere organisaties werken aan oplossingen voor gezamenlijke problemen.
BeantwoordenVerwijderenOp die manier wordt samenwerken beloond in plaats van tegengewerkt. Sterker nog, je moet op die manier verantwoorden waarom je NIET hebt samengewerkt.
(En ik ben niet heel erg thuis in kostenposten, begrotingen en zo, maar die samenwerkingsuren lijken me zinvoller besteed dan al die euro's voor een gezamenlijk logo.)
Deze reactie is mede mogelijk gemaakt door eerdere observaties en opmerkingen van onder andere Luud en Maurice.
Ik kon er helaas niet bij zijn, want ik had graag mijn zegje gezegd.
BeantwoordenVerwijderenKomt er nog een verslag van deze tweedaagse?
Het probleem is eigenlijk dat er eerst een probleem moet zijn voordat we samen gaan werken. We kunnen natuurlijk voor de verandering ook eens gaan samenwerken zonder probleem, maar vanuit de behoefte om samen te werken.
Het voorstel van Ingmar spreekt me wel aan: verplicht een dag samenwerken.
Niet aan grote landelijke problemen die het NA vervolgens weer claimt, maar gewoon laag bij de gronds, samen iets voor elkaar brengen.
Wie doet er mee?
Vind het voorstel van Ingmar heel zinnig. Samenwerken hoeft niet altijd langs formele lijnen te lopen. Maar, als die landelijke kwesties toch om de hoek kijken, denk bijvoorbeeld aan het e-depot, dan moet je uiteindelijk wel formele beslissingen nemen en de vrijblijvendheid achter je durven laten.
BeantwoordenVerwijderen